وبلاگ

مفهوم BIOS

مفهوم BIOS

واژه BIOS مخفف Basic Input/Output System (سیستم ورودی خروجی اصلی) می باشد. کلمه BIOS یکی از واژه های مهم علوم کامپیوتر می باشد و نیازی نیست که آنرا همیشه با BIOS روی یک کامپیوتر اشتباه بگیریم. BIOS برنامه ای است که روی رایانه های مبتنی بر ویندوز از قبل نصب می شود تا کامپیوتر بتواند به کمک آن استارت شود این برنامه روی کامپیوترهای مبتنی بر مکینتاش وجود ندارد. پردازنده قبل از بارگیری سیستم عامل به BIOS دسترسی پیدا می کند. سپس BIOS تمام اتصالات سخت افزاری شما را بررسی می کند و بعد از شناسایی کلیه سخت افزارهای سیستمی و اطمینان حاصل کردن از سلامت سیستمها ، سیستم عامل را در حافظه کامپیوتر لود می کند و فرآیند راه اندازی را به پایان می رساند.

از آنجا که BIOS هارد دیسک ها را مدیریت می کند نمی تواند روی آن باشد و از آنجا که قبل از بوت شدن کامپیوتر در دسترس است نمی تواند بر روی حافظه RAM باشد چون حافظه RAM یک حافظه موقت می باشد. بنابراین کجا می توان این بایوس شگفت انگیز و در عین حال گریزان را یافت؟ ‌BIOS در واقع در ROM (حافظه فقط خواندنی) کامپیوتر قرار دارد. به طور مشخص BIOS در یک تراشه حافظه ای از نوع Read-Only که قابل پاک کردن و قابل برنامه پذیری می باشد قرار می گیرد. به این تراشه را EPROM می نامند. بنابراین ،به محض روشن کردن رایانه ، پردازنده به EPROM دسترسی پیدا می کند و BIOS را کنترل می کند.

BIOS پس از بوت شدن کامپیوتر نیز مورد استفاده قرار می گیرد. BIOS به عنوان واسطه بین پردازنده CPU و دستگاه های I / O (ورودی / خروجی) عمل می کند. با توجه به وجود BIOS در کامپیوتر ، برنامه ها و سیستم عامل شما دیگر لازم نیست که جزئیات دقیقی مانند آدرس های سخت افزاری سخت افزارها و دستگاه های I / O متصل به کامپیوتر را بدانند. وقتی که جزئیات دستگاه تغییر می کند ، فقط بایوس نیاز دارد تا بروز شود که شما می توانید زمان بالا آمدن سیستم وارد BIOS شده و این تغییرات را ایجاد کنید. برای دسترسی به BIOS ، به محض روشن کردن کامپیوتر انگشت خود را بر روی دکمه DELETE یا F۲ نگه دارید تا صفحه BIOS کامپیوتر باز شود.

وبلاگ

درجه بندی ضدآب بودن IP۶۷ و IP۶۸

 درجه بندی ضدآب بودن IP۶۷ و IP۶۸

در این پست قصد داریم به مفاهیم درجه بندی ضدآب بودن IP۶۷ و IP۶۸ بپردازیم. ما می خواهیم تفاوتهای اصلی این دو استاندارد را مورد بررسی قرار دهیم و اینکه چگونه باید از تجهیزاتی که این دو استاندارد را دارند باید مراقبت نمود.
استانداردهای IP۶۸ ، IP۶۷ و ضد آب بودن از جمله استانداردهایی می باشند که هنگام تحقیق در مورد خرید گوشی های هوشمند و یا حتی ساعت هوشمند می توانند مهم باشند. با عرضه گوشی های گلکسی S۱۰ سامسونگ و آیفون ۱۱ ، درک این نکته که آیا واقعاً گوشی جدید شما ضد آب است می تواند بسیار مهم باشد.

مفهوم IP۶۷ و IP۶۸ یا رتبه بندی IP چیست؟

در ابتدا باید این نکته اشاره کرد که میان واژه waterproof (ضد آب) و water-resistant (مقاوم در برابر آب) تفاوتهایی وجود دارد. ضد آب به معنای آن است که چیزی بدون توجه به مدت طولانی غوطه وری در برابر آب غیرقابل نفوذ است ولی مقاوم در برابر آب به این معنی است که یک محصول می تواند ورود آب را تا حدودی و نه کاملاً متوقف کند. هنگامی که ما در مورد گوشی های هوشمند و ساعت های هوشمند صحبت می کنیم ، همیشه میزان مقاومت آنها در برابر آب بسیار مهم است و باید توجه کنیم که آنها نمی توانند به طور نامحدود در آب زنده بمانند.

IP نام استانداردی است که توسط کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) برای تعیین میزان مقاومت یک وسیله الکتریکی در برابر آب شیرین و مواد اولیه معمولی مانند خاک ، گرد و غبار و شن و ماسه نامگذاری شده است.

اولین رقم بعد از IP ، رتبه ای است که سازمان IEC واحدی را برای مقاومت در برابر مواد جامد اختصاص داده است. عدد شش نمایانگر مقاوم بودن تجهیز در برابر گرد و غبار و خاک پس از تماس مستقیم به مدت هشت ساعت می باشد و در این مدت هیچ موادی به داخل تجهیز نفوذ نمی کند.

Solid Protection
IP Code Protection
۱ Protection from contact with any large surface of the body, such as the back of a hand, but no protection against deliberate contact with a body part
۲ Protection from fingers or similar objects
۳ Protection from tools, thick wires or similar objects
۴ Protection from most wires, screws or similar objects
۵ Partial protection from contact with harmful dust
۶ Protection from contact with harmful dust

لیست درجه بندی مقاومت در برابر رطوبت

در حال حاضر دو رتبه بندی مهم وجود دارد که هفت و هشت می باشند ، رتبه بندی هفت به این معنی است که می توان دستگاه را تا نیم ساعت در یک متر آب شیرین فرو برد و رتبه بندی هشت به این معنی است که می توان دستگاه را تا ۱٫۵ ساعت به طول ۱٫۵ متر فرو برد.

Moisture Protection
IP Code Protection
۱ Protection against vertically dripping water
۲ Protection against vertically dripping water when device is tilted at an angle up to ۱۵ degrees
۳ Protection against direct sprays of water when device is tilted at an angle up to ۶۰ degrees
۴ Protection from sprays and splashing of water in all directions.
۵ Protection from low-pressure water projected from a nozzle with a ۶,۳mm diameter opening in any direction
۶ Protection from water projected in powerful jets from a nozzle with a ۱۲,۵mm diameter opening in any direction
۷ Protected from immersion in water with a depth of up to ۱ meter (or ۳,۳ feet) for up to ۳۰ mins
۸ Protected from immersion in water with a depth of more than ۱ meter (manufacturer must specify exact depth)

با توجه به جداول بالا رتبه بندی IP انجام می شود.

نکته مهم: IP۶۷ به این معنی است که می توان تجهیز را به مدت نیم ساعت در آبی به عمق یک متر قرار داد در حالی که IP۶۸ برای مدت مشابه محافظت در آبی تا عمق ۱٫۵ متر را تضمین می کند. هر دو این رتبه بندی ها نیز در مقابل گرد و غبار مقاوم هستند.

IP۶۷ یا IP۶۸ در برابر مایعات دیگر مقاوم هستند؟

رتبه ای که کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک به آب شیرین اختصاص داده است اندکی سخت گیرانه می باشد. این بدان معناست که محافظت از غوطه وری در مایعات دیگر مانند آبجو ، قهوه ، آب نمک و سودا را به جز چند مورد تضمین نمی کند.

بنابراین اگر مقداری از چیزی روی گوشی IP۶۷ یا IP۶۸ ریختید و سریع آنرا تکان دهید نباید مشکلی داشته باشد ، البته کمی بو و چسبندگی می تواند داشته باشد. اما اگر آن را به مدت طولانی جایی بگذارید ، می تواند از بین برود.

با وجود استانداردهای IP۶۷ یا IP۶۸ آیا می توانم با گوشی هوشمند خود شنا کنم؟

مطمئناً ما هیچ موقعی توصیه نمی کنیم که شما با گوشی خود شنا کنید. هنگامی که IEC گوشی های هوشمند را آزمایش می کند ، این کار را در شرایط آزمایشگاهی انجام می دهد و نه در استخر شنا پر از مواد شیمیایی مختلفی که برای تصفیه آب مورد استفاده قرار می گیرد.

همین امر در مورد اقیانوس نیز صدق می کند. آب دریا پر از نمک است ، وقتی دستگاه در رده بندی IP قرار می گیرد ، تنش سازندگان دستگاه معدنی آزمایش نمی شود ، بنابراین ما نیز به شدت توصیه می کنیم که از آن استفاده نکنید.

در سال ۲۰۱۵ ، سونی عکسهای تبلیغاتی را منتشر کرد که نشانگر گوشی جدید Xperia دارای مجوز IP۶۸ است که برای گرفتن عکس زیر آب استفاده می شود. بعداً موضع خود را جنجالی کرد و به خریداران هشدار داد از دستگاه زیر آب استفاده نکنند.

درجه بندی ضدآب بودن IP67 و IP68

این شرکت در بیانیه ای به مشتریان گفت: “به یاد داشته باشید از دستگاه زیر آب استفاده نکنید.” وی افزود: “امتیاز IP دستگاه شما در شرایط آزمایشگاهی در حالت آماده به کار بدست آمده و از اینرو نباید دستگاه را زیر آب استفاده کنید.”

در واقع یک تبلیغ HTC که شامل استفاده از HTC U۱۱ در استخر بود ، از طرف مرجع تبلیغاتی انگلستان به دلیل پیشنهاد استفاده راحت گوشی در استخر بود ممنوع شد.

بنابراین توصیه می شود قبل از خرید محصول به کاتالوگ فنی که شامل استانداردهای قابل پشتیبانی محصول می باشد مراجعه نماییم و در نهایت باید این مطلب را اضافه کنیم که وقتی محصولی با قابلیت ضدآب بودن معرفی می شود بصورت ۱۰۰ درصد ضدآب نیست بلکه دارای استثنائاتی می باشد که باید مصرف کننده به آنها دقت نماید.

دسته‌بندی نشده

مفهوم RFID

مفهوم RFID

RFID مخفف Radio-Frequency Identification به مفهوم شناسایی فرکانس رادیویی می باشد. RFID سیستمی است که برای ردیابی اشیاء ، افراد یا حیوانات با استفاده از برچسب هایی که به امواج رادیویی پاسخ می دهند ، استفاده می شود. برچسب تگ های RFID مدارهای IC یکپارچه ای هستند که شامل یک آنتن کوچک می باشند. آنها معمولاً در اندازه كوچكی هستند كه به راحتی قابل مشاهده و توجه نیستند ، بنابراین می توانند در انواع بسیاری از اشیاء قرار بگیرند.

مانند برچسب های UPC ، از برچسب های RFID معمولاً برای شناسایی منحصر به فرد شیئی که به آن وصل شده اند استفاده می شود. اما بر خلاف برچسب های UPC ، برچسب های RFID نیازی به اسکن مستقیم با اسکنر لیزری ندارند. در عوض ، آنها می توانند با قرار دادن برچسب در محدوده فرستنده رادیویی RFID ، ضبط شوند. با این کار امکان اسکن سریع چندین مورد یا یافتن یک محصول خاص که در اطراف بسیاری از موارد دیگر قرار دارد را فراهم می سازد.

برچسب های RFID کاربردهای مختلفی دارند که در ذیل به برخی از این نمونه ها اشاره می کنیم:

  • برچسب های تجاری – این برچسب ها برای جلوگیری از سرقت از فروشگاه ها و خرده فروشی ها به لباس ، تجهیزات الکترونیک و سایر محصولات متصل می شوند. این برچسب ها معمولاً در محل پرداخت غیرفعال می شوند و برچسب هایی که غیرفعال نشده اند در نزدیکی خروجی فروشگاه صدای هشدار می دهند.
  • مدیریت انبارها – به محصولات موجود در انبارها ممکن است برچسب های RFID اختصاص داده شود تا بتوان راحت تر ورود و خروج اقلام را مانیتورینگ نمود. (سیستم های انبارداری مدرن امروزی طوری طراحی شده اند که با وارد و خارج شدن محصول از انبار ، سیستم انبارداری بصورت اتوماتیک بروز می شود.
  • چمدان هواپیما – برچسب های RFID ممکن است روی کیف و چمدان ها قرار داده شود تا بتوان به راحتی آنها را ردیابی نمود.
  • گذرگاه ها و عوارضی ها – گیرنده های E-ZPass و I-Pass ممکن است در اتومبیل ها قرار گیرند و به ماشین ها و کامیون ها این اجازه را می دهند بدون نیاز به توقف ، از غرفه های عوارض عبور کنند. این امر رانندگان را قادر می سازد به طور خودکار عوارض را پرداخت کنند.
  • کارتهای اعتباری – بعضی از کارتهای اعتباری دارای RFID داخلی می باشند و بنابراین می توان آنها را به جای “کشیدن” در نزدیکی دستگاه reader مخصوص قرار داد. دستگاه SpeedPass نمونه ای از دستگاه پرداخت از طریق RFID می باشد.
  • برچسب های حیوانات – برچسب های RFID را می توان دور گردن حیوانات خانگی قرار داد تا در صورت گم شدن بتوان حیوانات خانگی را پیدا کرد. برچسب ها همچنین ممکن است بر روی پرندگان و حیوانات دیگر قرار گیرند تا به آنها در اهداف تحقیق کمک کند.

موارد اشاره شده بالا فقط تعداد محدودی از کاربری های شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) را شامل می شوند. بسیاری از برنامه های موجود و بالقوه دیگری نیز با استفاده از برچسب های RFID کار می کنند.

وبلاگ

 تتوهای الکترونیکی موقت می‌توانند عرصه مراقبت‌های پزشکی را دستخوش تحولی عظیم کنند

 تتوهای الکترونیکی موقت می‌توانند عرصه مراقبت‌های پزشکی را دستخوش تحولی عظیم کنند

تکنولوژی‌های پوشیدنی در حال تبدیل شدن به یکی از روش‌های محبوب نظارت بر سلامت شده اند، بخصوص ساعت‌های هوشمندی مثل  FitBit یا Apple Watch که ضربان قلب را نظارت می‌کنند. هر چند این دستگاه‌ها به اندازه کافی راحت هستند اما آیا بهتر نبود که بدون نیاز به پوشیدن چیزی بتوانید بر وضعیت بدنتان نظارت داشته باشید؟ به لطف تلاش‌های محققین دانشگاه Carnegie Mellon در پنسیلوانیا به زودی شاهد تحقق این موضوع خواهیم بود. این محققین یک تتوی الکترونیک موقت اما بادوام ساخته اند که می‌توان در آینده از آن برای نظارت بر همه چیز از سطح قند خون گرفته تا ضربان قلب استفاده کرد. این تتوهای الکترونیکی موقت می‌توانند عرصه مراقبت‌های پزشکی را دستخوش تحولی عظیم کنند.

 تتوهای الکترونیکی موقت می‌توانند عرصه مراقبت‌های پزشکی را دستخوش تحولی عظیم کنند
فقط آب اضافه کنید!

تتوهای الکترونیک پدیده چندان جدیدی نیستند اما در گذشته فرایندهای تولید و استفاده از چنین تجهیزاتی بشدت کند بود و کاربر باید جوهر رسانا را مستقیماً روی پوستش چاپ می‌کرد یا یک غشای رسانا مثل DuoSkin می‌پوشید.

فرایند سخت و پرزحمت ساخت تتوهای الکترونیک یکی از دلایلی است که باعث شده این تکنولوژی تا به امروز نسبت به سایر تکنولوژی‌های پوشیدنی پیشرفت چندانی نداشته باشد – و محققان دانشگاه Carnegie Mellon نیز با ارائه این متد جدید امیدوار به تغییر این شرایط هستند.

محمود توکلی یکی از نویسندگان این مقاله در رابطه با این پیشرفت جدید می‌گوید: “ما برای اولین بار نشان دادیم که الگوهای تزریق یا چاپ شده از نانوذرات نقره را می‌توان با استفاده از آلیاژ گلیم اندیم در دمای اتاق سخت کرد [یعنی با استفاده از دما یا فشار شکل داد]. عدم نیاز به حالت گرفتن با استفاده از دمای بالا باعث شده تکنیک ما با غشاهای نازک و مواد حساس به دما سازگاری داشته باشد.”

کاربردهای پزشکی

این محققین با از بین بردن نیاز به گرمای شدید در فرایند ساخت این تتوهای الکترونیک راهی برای اعمال آنها به یک غشای نازک پیدا کرده اند که می‌تواند این غشا را با استفاده از یک اسفنج مرطوب به پوست چسباند – مثل تتوهای موقتی که حتماً از دوره کودکی به خاطر دارید.

این ویژگی باعث شده که این تتوها قوی و انعطاف پذیر باشند و استفاده از آنها آسان تر از قبل باشد و به این ترتیب به زودی همه می‌توانند از آنها استفاده کنند – مثلاً ممکن است حسگرهایی شیمیایی به آنها اضافه شود تا تغییرات پوست در اثر تغییر سطح قند خون را شناسایی کنند یا حسگرهایی که قادر به تشخیص ضربان قلب کاربر باشند.

اما اگر قرار باشد این تتوهای الکترونیک جدید کاربردهای پزشکی پیدا کنند ممکن است برای دریافت تایید استفاده از سوی نهادهای قانونی نیاز به دوره‌های آزمایش طولانی مدت داشته باشند.

 

منبع : Techradar

وبلاگ

مزایا و معایب سیم کارت eSIM

مزایا و معایب سیم کارت eSIM

واژه SIM مخفف عبارت Subscriber Identity Module به معنی ماژول تشخیص هویت مشترک می باشد و فقط یک چیپ حافظه ساده است که اطلاعات صاحب گوشی در آن ذخیره می شود. سیم کارتها معمولا درون UICC (محفظه جاسازی سیم کارت) نصب و جاسازی می شوند. در این نوشتار قصد داریم به مزایا و معایب سیم کارت eSIM بپردازیم.

سیم کارتها معمولا دارای یک شماره شناسایی منحصر به فرد ۲۰ رقمی به نام شماره ICCID هستند که معمولا روی کارت درج شده است واز آن برای ارتباط بین اپراتورهای مختلف استفاده می شود. علاوه بر این، این کارت اطلاعات دیگری را هم در خود ذخیره می کند: شماره ISMI یا همان شماره تلفن همراه، بعضی اطلاعات امنیتی، یک لیست از سرویسهایی که مشترک بوسیله سیم کارت به آنها دسترسی دارد و دو کد امنیتی. اولین کد امنیتی ذخیره شده PIN نام دارد و دومین کد PUK که از آن برای آنلاک کردن پین کد، در صورتی که آنرا چندین بار به طور اشتباه وارد کرده باشیم، استفاده می شود.

این اطلاعات برای برقراری ارتباط و رد و بدل شدن صحیح اطلاعات بین اپراتورهای مختلف تلفن همراه، لازم است.

سیم کارتها همچنین دارای یک حافظه پیام کوتاه ( که در گوشی های مدرن از آن استفاده نمی شود) و یک دفتر تلفن شخصی هستند. ظرفیت کارتهای حافظه استاندارد مورد استفاده در سیم کارتها از ۸ تا ۲۵۶ کیلو بایت متغییر است که می توانند ۲۵۰ شماره تلفن را در خود ذخیره کنند. هرچند این روزها استفاده از سرویسهای ابری بسیار امنتر به نظر می رسد.

eSIM چیست ؟

سیم کارت های eSIM در واقع جدیدترین و مدرن ترین فرمت سیم کارت ها هستند، هر چند که بهتر است از به کار بردن اصطلاح سیم کارت برای آنها خودداری کنیم.

واژه eSIM به معنای embedded SIM یا سیم کارت ادغام شده است . eSIM در واقع یک سیم کارت نیست، بلکه یک چیپ است که استاندارد SON۸ را به طور مستقیم در یک دستگاه به کار می گیرد و این یعنی اینکه امکان حذف و خارج کردن آن وجود ندارد.

مزایای eSIM

طرز کار و تعداد شماره تلفنهایی که می شود در آن ذخیره کرد دقیقا مثل سیم کارتهای استاندارد است ولی احتیاجی نیست که آنرا در گوشی خود جا بزنید. همچنین این چیپ مانند سیم کارت دچار خرابی های مکانیکی نخواهد شد و بسیار با دوام تر است. علاوه بر اینها به دلیل سایز کوچکتر و عدم نیاز آن به جا زدنش در گوشی، می توان از آن در دستگاه های کوچکتر، مانند ساعتهای هوشمند، هم استفاده کرد.

در گذشته استفاده از eSIM ها محدود دستگاههای صنعتی بود ولی کمپانی اپل در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که هیچ قانونی استفاده از آنها را در محصولاتشان منع نمی کند و به همین دلیل شروع به تعبیه آنها در محصولاتش مانند iPad ها کرد. جدیدترین دستگاهی که در آن از eSIM استفاده شده  Apple Watch  ۴g/LTE سری سه است.

گوشی Pixel ۲ گوگل اولین گوشی هوشمندی است که در آن از eSIM استفاده شده است (در آمریکا)  و شما می توانید سریعا به آن سوییچ کنید. به علاوه eSIM را می توان از راه دور مدیریت کرد و این یعنی اینکه شما لازم نیست هنگام تعویض سیم کارت برای غیر فعال شدن سیم کارت قدیمی و فعال شدن سیم کارت جدید، منتظر بمانید. eSIM ها به گوگل اجازه می دهد که گوشی هایش را در همان موقع فروش در شبکه ثبت کند بدون اینکه لازم باشد منتظر فعال شدن سیم کارت بماند.

معایب eSIM

eSIM ها مزایای فوق العاده ای دارند ولی از دید کاربران بدون عیب هم نیستند. اگر شما هم مثل من عادت دارید که گوشی خود را مرتب تعویض کنید و یا صاحب چند گوشی با سیم کارتهای متفاوت هستید، eSIM ها می توانند کمی وضعیت را برای شما پیچیده کنند. شما از این به بعد هر وقت خواستید از یک گوشی جدید استفاده کنید یا سیم کارتتان را روی گوشی دیگری بیاندازید، نمی توانید مثل قبل آنرا بیرون بکشید و تعویض کنید بلکه باید هر بار آنرا از طریق نرم افزار آن فعال کنید.

همینطور با استفاده از eSIM دیگر در صورت تمام شدن باتری گوشی نمی توانید به راحتی سیم کارتتان را در مواقع ضروری روی گوشی دوستتان بیاندازید و از آن استفاده کنید زیرا این کار به سرعت و راحتی قبل نخواهد بود.

هر چند استفاده از eSIM هنوز فراگیر نشده است ولی این وضعیت ممکن است به سرعت عوض شود.

هنوز از eSIM ها به طور فراگیر استفاده نمی شود ولی با عرضه Pixel ۲ XL گوگل احتمالا به زودی شاهد ارائه تنظیماتی برای استفاده از آنها خواهیم بود.

Pixel ۲ XL گوگل از هر دو نوع سیم کارت قدیمی و جدید پشتیبانی می کند ولی اینکه قادر به استفاده همزمان از هر دو باشد، هنوز مشخص نیست.

گجت ها, وبلاگ

راهنمای قدم به قدم ریست کردن Airpods

راهنمای قدم به قدم ریست کردن Airpods

ریست کردن Airpods  و Airpods ۲ وقتی که متوجه شوید این کار را چطور باید انجام داد، بسیار آسان است. در واقع انجام این کار به اندازه ای آسان است که حتی شرکت اپل درباره نحوه انجام دادنش توضیحی ارائه نداده است ، چرا که تصور کرده این کار را خودتان میتوانید انجام دهید. در یک جمله، تمام کاری که باید انجام دهید این است که دکمه پشت باکس شارژ Airpods رو نگه دارید تا یک چراغ ( طلایی رنگ ) روشن شود. (نکته، بعد از اینکه Airpods به تلفن همراه شما متصل شد ، اگر عنوانی قبلا برای آن گذاشته شده باشد لازم است از طریق تنظیمات نامش را تغییر دهید.) اما اگر قبلا اینکارو انجام دادید و نتیجه نگرفتید، ما در این مطلب برای شما راهنمای قدم به قدم ریست کردن Airpods را شرح داده ایم.

راهنمای قدم به قدم ریست کردن Airpods

قدم اول: مطمئن شوید که Airpods و باکس آن شارژ داشته باشد

اگر سعی کردید Airpods  خود را به وسیله نگه داشتن دکمه پشت باکس شارژ Airpods ریست کنید ولی چراغ چشمک زن درون باکس  را مشاهده نکردید احتمالا بخاطر این است که Airpods و باکس شارژ ندارند، پس لازم است به مدت ۱۵ دقیقه آن را به شارژ متصل کنید و مطمئن شوید که به اندازه کافی برای تعمیر شارژ دارند.

قدم دوم: درب باکس رو باز کنید و دکمه کوچکی که در پشت آن قرار گرفته است را فشار داده و نگه دارید

دکمه کوچک قرار گرفته در پشت باکس شارژ Airpods کلیدی برای ریست کردن آن می باشد. دکمه را به مدت ۱۵ ثانیه نگه دارید تا چراغ LED روی باکس از سفید به طلایی تغییر کند. دکمه را به مدت خیلی طولانی نمی توانید نگه دارید، پس جای نگرانی برای اشتباه انجام دادن این مرحله نیست.

بهتر است که دکمه را به دور از گوشی که قبلا Airpods بهش متصل بوده فشار دهید چرا که اگرخیلی نزدیک باشند داده های همان دستگاه قبلی به Airpods وارد می شود.

قدم سوم: از طریق نزدیک هم نگه داشتن دستگاه اپل جدید و Airpods یا از طریق بلوتوث آنها را بهم متصل کنید

بعد از ریست کردن Airpods زمان این است که دستگاه ios جدید رو به آن متصل کنید. برای انجام این کار تنها لازم است مادامی که از دستگاه اپل استفاده می کنید Airpods و دستگاه نزدیک هم باشند که توانایی اتصال بهم را داشته باشند.

اگر کابر اندرویدی هستید، به قسمت Settings > Connections > Bluetooth بروید و از اون طریق به Airpods وصل شوید.

قدم چهارم (اختیاری): نام Airpods را تغییر دهید

 اگر Airpods  خود را ریست کردید و نام قدیمی بر روی آن نمایش داده شد، برای تغییر نام باید به Setting > Bluetooth بروید سپس روی گزینه info یا (i) در کنار Airpods کلیک کنید و نام آن را تغییر دهید.

 

 

منبع : Techradar

وبلاگ

تاريخچه داده کاوی

تاريخچه داده کاوی

تاريخچه داده کاوی
تاريخچه داده کاوی به دهه نود میلادی بر می گردد که برای اولین بار با نام کشف دانش در پایگاه داده مطرح گردید. در سالهای اخیر مبحث داده کاوی موضوع بسياری از مقالات ، کنفرانس ها و پایان نامه های عملي شده است ، اما اين واژه تا اوايل دهه نود مفهومی نداشت و به کار برده نمی شد .

در دهه شصت و پيش از آن زمينه هایی برای ايجاد سيستم های جمع آوری و مديريت داده ها ايجاد شد و تحقيقاتی در اين زمينه انجام پذيرفت که منجر به معرفی و ايجاد سيستم های مديريت پايگاه داده ها گرديد .

ايجاد و توسعه مدلهای داده ای برای پايگاه سلسله مراتبی ، شبکه ای و بخصوص رابطه ای در دهه هفتاد ، منجر به معرفی مفاهيمی همچون شاخص گذاری و سازماندهی داده ها و در نهايت ايجاد زبان پرسشی SQL در اوايل دهه هشتاد گرديد تا کاربران بتوانند گزارشات و فرمهای اطلاعاتی مورد نظر خود را ، از اين طريق ايجاد نمايند .

توسعه سيستم های پايگاهی پيشرفته در دهه هشتاد و ايجاد پايگاه های شی گرا ، کاربرد گرا  ( Application Oriented ) و فعال باعث توسعه همه جانبه و کاربردی شدن اين سيستم ها در سراسر جهان گرديد . بدين ترتيب DBMS هايی همچون DB۲ ، Oracle ، Sybase ، … ايجاد شدند و حجم زيادی از اطلاعات با استفاده از اين سيستم ها مورد پردازش قرار گرفتند . شايد بتوان مهمترين جنبه در معرفی داده کاوی را مبحث کشف دانش از پايگاه داده ها (KDD) دانست بطوری که در بسياری موارد DM و KDD بصورت مترادف مورد استفاده قرار می گيرند .

همانطور که در تعريف داده کاوی ذکر شد ، هدف از جستجو و کشف الگوهايی در پايگاه داده ها و استفاده از آنها در اخذ تصميمات حياتی است ، بنابراين می توان گفت که DM بخشي از فرايند KDD است که در نهايت به ايجاد سيستم های DSS نقش داده کاوی در فرايند کشف دانش از پايگاه داده ها را نشان مي دهد .

براي اولين بار مفهوم داده کاوی در کارگاه IJCAI در زمينه KDD توسط Shapir مطرح گرديد . به دنبال آن در سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ ، کارگاههای KDD مفاهيم جديدی را در اين شاخه از علم ارائه کردند بطوری که بسياري از علوم و مفاهيم با آن مرتبط مي باشد.

وبلاگ

مفهوم شبکه SAN

مفهوم شبکه SAN

SAN چیست؟

SAN به یک شبکه اختصاصی پر سرعت بین سرور ها و استوریج اطلاق می شود که در ساختار شبکه ای این شبکه معمولا پشت سرورها قرار می گیرد. در تعریف “مفهوم شبکه SAN” باید ابتدا به تعریفی که سازمان SNIA برای آن قرار داده است نگاهی بیندازیم. طبق تعریف SNIA یک SAN یک شبکه ای است که اولین هدف آن انتقال دیتا بین سرور ها و المان های استوریج می باشد. یک شبکه SAN شامل زیرساخت ارتباطی می‌باشد که به صورت  فیزیکی ارتباط بین استوریج ها و سرور ها را برقرار می کند. شبکه SAN شبکه ارتباطی ایمنی برای انتقال دیتا فراهم می کند.

معمول ترین روش گسترش SAN به دو روش

۱- Fibre Channel (FC) SAN: Uses FC protocol for communication
۲- IP SAN: uses IP-based protocols for communication

پر استفاده ترین و معمول ترین زیر ساخت ارتباطی FC می‌باشد که امکان ارتباط متمرکز سرور ها و استوریج ها را از طریق SAN Switch ها و یا دایرکتورها فراهم می آورد. در این محیط ترافیکی که از استوریج تا سرور و یا برعکس حرکت می‌کند Block-Based می باشد.

مزایای کلیدی شبکه SAN:

۱-قابلیت گسترش scalability
۲- دسترس پذیری بالا  availability
۳-و کارایی بالا  performance

از مزایای دیگر شبکه SAN می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

۱-دسترس پذیری بالا و مدیریت پذیری SAN
همه سرورها به یک استوریج دسترسی دارند
مدیریت ساده‌تر می‌شود و شما می‌توانید هم پلتفرم ویندوزی و هم پلتفرم یونیکسی را بر روی یک استوریج داشته باشید و دیتای آن‌ها را به اشتراک بگذارید و از مزایای SAN و Integration ‌ای که بوجود میآید استفاده کنید
۲- از نگاه Application یک SAN می تواندیک شبکه اختصاصی پردازش I/O را فراهم آورد که در آن مسیر های ارتباطی اختصاصی سرور های اختصاصی و فضای ذخیره سازی اختصاصی دارید که می‌توانید با سرعت بالایی پردازش I/O را در دیتابیس ها داشته باشید.
۳-در ساختار جزیره‌ای استوریج تعداد سرور می‌توانند استوریج استفاده کنند ولی در ساختار SAN شما می توانیدتعداد زیادی سرور داشته باشید تعداد زیادی استوریج داشته باشید و زیر ساخت سیستمی خود راگسترش دهید همچنین بر مشکل فاصله نیز فایق آیید و همه این ساختار به صورت متمرکز می باشد.
۴- ساختار SAN در بحث محافظت از دیتا و بازیابی داده‌ها بهترین راهکار ها را اریه می دهد.
۵- یکپارچگی شبکه ذخیره سازی باعث کاهش TCO و افزایش ROI می شود.

ساعت هوشمند, وبلاگ

تکنولوژی Geofencing

تکنولوژی Geofencing

در این پست قصد داریم به تعریف کامل تکنولوژی Geofencing و یا همان Geo-fence بپردازیم. یک Geo-fence یک محیط مجازی برای یک منطقه جغرافیایی در دنیای واقعی می باشد. یک Geo-fence می تواند به صورت دینامیک تولید شود و همینطور در شعاع یک نقطه قرار دارد یا مجموعه ای از بازتعریفهای مرزبندی ها می باشد.

استفاده از یک Geo-fence را Geo-fencing می نامند و موارد استفاده آن در آگاهی از موقعیت مکانی کاربر و ورود و خروج آن به حصار جغرافیایی تعریف شده می باشد که می تواند به کاربر دستگاه و همچنین به اپراتور پیغام ارسال کند. این اطلاعات که شامل محل دستگاه می باشد ، می تواند به یک تلفن همراه یا یک حساب ایمیل ارسال شود.

قابلیت Geo-fencing عبارت است از یک ویژگی خاص در یک نرم افزار که می تواند با استفاده از GPS یا سیستم موقعیت یاب جهانی و RFID یا Radio Frequency Identification مرزهای جغرافیایی را برای کاربردهای خاص تعیین نماید. با استفاده از تکنولوژی Geofencing می توانیم شرط ورود یا خروج از یک منطقه جغرافیایی را برای یک دستگاه خاص تعریف نماییم. در این صورت زمانی که دستگاه از محدوده تعریف شده خارج شود یا به آن وارد گردد ، برنامه یک پیغام هشدار را صادر می کند.

بسیاری از این نوع برنامه ها برای تعیین محدوده جغرافیایی از سرویس Google Earth استفاده می کنند. برخی طوری ساخته شده اند که بتوان با استفاده از طول و عرض جغرافیایی محدوده مورد نظر را در آن ها تعیین نمود. دسته دیگر نیز با استفاده از نقشه هایی که خودمان تولید می کنیم یا دیگر نقشه های آنلاین این کار را انجام می دهند.

خدمات Geofencing در دو نوع Active و Passive وجود دارد. در نوع Active ، نیاز است که نرم افزار  حتما بر روی دستگاه اجرا شده باشد. یا اینکه سرویس موقعیت یاب دستگاه همواره روشن باشد. اما Passive Geo-fence بدون تکیه بر روی وجود GPS و سایر سیستم های موقعیت یاب ، با ارتباط Wi-Fi و شبکه های دیتای سلولی ، می تواند مرزهای مجاز را برای دستگاه پایش نماید.

تکنولوژی Geofencing

برخی از کاربردهای Geo-fencing :

  • مدیریت ناوگان حمل و نقل : تکنولوژی Geo-fencing باعث می شود در زمانی که یک راننده سرویس حمل و نقل از مسیر تعریف شده و مجاز خارج می گردد ، موضوع را اطلاع دهد.
  • کارت های هوشمند هر کارمند ، در زمانی که پرسنل وارد بخش هایی از سازمان که نبایستی به آنجا بروند شود ، این موضوع را به واحد انتظامات سازمان اطلاع رسانی می کند. قابل پیاده سازی از طریق RFID می باشد.
  • مارکتینگ : می توانید برای مشتریانی که از Application مربوط به خدمات سازمان شما استفاده می کنند ، در زمان ورود به منطقه جغرافیایی مشخص کوپن تخفیف ارسال نمایید.
  • مدیریت دارایی : فرض کنید در سازمان شما کارمندان بخش فروش از iPad استفاده می کنند. شما خواهید توانست که iPad ها را طوری تنظیم نمایید که در محیط خارج از سازمان کار نکنند یا وارد حالت Restricted شوند.
  • خانه های هوشمند : فرض کنید با استفاده از خدمات هوشمند سازی منازل می توانید دستگاه تان را طوری تنظیم نمایید که در زمان خروج از محدوده خانه ، سیستم به صورت خودکار دمای تجهیزات گرما زا را کاهش دهد. این کار برای مدیریت مصرف انرژی نیز بسیار مفید است.

 

وبلاگ

پایگاه داده یا دیتابیس (Data Base) چیست؟

پایگاه داده یا دیتابیس (Data Base) چیست؟

پایگاه داده یا دیتابیس (Data Base) چیست؟ بانک اطلاعاتی یا پایگاه داده یا دیتابیس (data base) به مجموعه ای از اطلاعات با ساختار منظم  گفته می شود. این پایگاه های اطلاعاتی معمولاً در قالبی که برای دستگاه ها و رایانه ها قابل خواندن و قابل دسترسی باشند ذخیره می شوند.

پایگاه داده اس کیو ال چیست ؟ با گسترش طراحی وب سایت های پویا در شبکه جهانی وب نیاز به یک پایگاه داده و بانک اطلاعاتی (database) بزرگ برای مدیریت محتوا  احساس میشد. مدیریت پایگاه داده ها یک فرایند پیچیده است ، که به طور قابل توجهی با برنامه و زبان برنامه نویسی SQL این نیاز برطرف شده است.

پایگاه داده در اصل مجموعه ای سازمان یافته از اطلاعات است. این واژه از دانش رایانه سرچشمه می گیرد ،اما کاربر وسیع و عمومی نیز دارد، این وسعت به اندازه ای است که مرکز اروپایی پایگاه داده (که تعاریف خردمندانه ای برای پایگاه داده ایجاد می کند) شامل تعاریف غیر الکترونیکی برای پایگاه داده می باشد. در این نوشتار به کاربرد های تکنیکی برای این اصطلاح محدود می شود.

یک تعریف ممکن این است که: پایگاه داده مجموعه ای از رکورد های ذخیره شده در رایانه با یک روش سیستماتیک (اصولی) مثل یک برنامه رایانه ای است که می تواند به سوالات کاربر پاسخ دهد. برای ذخیره و بازیابی بهتر، هر رکورد معمولا به صورت مجموعه ای از اجزای داده ای یا رویداد ها سازماندهی می گردد.

بخش های بازیابی شده در هر پرسش به اطلاعاتی تبدیل می شود که برای اتخاذ یک تصمیم کاربرد دارد. برنامه رایانه ای که برای مدیریت و پرسش و پاسخ بین پایگاه های داده ای استفاده می شود را مدیر سیستم پایگاه داده ای یا به اختصار (DBMS) می نامیم. خصوصیات و طراحی سیستم های پایگاه داده ای در علم اطلاعات مطالعه می شود.

مفهوم اصلی پایگاه داده این است که پایگاه داده مجموعه ای از رکورد ها یا تکه هایی از یک شناخت است. نوعا در یک پایگاه داده توصیف ساخت یافته ای برای موجودیت های نگه داری شده در پایگاه داده وجود دارد: این توصیف با یک الگو یا مدل شناخته می شود. مدل توصیفی، اشیا پایگاه های داده و ارتباط بین آنها را نشان می دهد. روش های متفاوتی برای سازماندهی این مدل ها وجود دارد که به آنها مدل های پایگاه داده گوییم.

پرکاربرد ترین مدلی که امروزه بسیار استفاده می شود، مدل رابطه ای است که به طور عام به صورت زیر تعریف می شود: نمایش تمام اطلاعاتی که به فرم جداول مرتبط که هریک از سطر ها و ستونها تشکیل شده است(تعریف حقیقی آن در علم ریاضیات برسی می شود). در این مدل وابستگی ها به کمک مقادیر مشترک در بیش از یک جدول نشان داده می شود. مدل های دیگری مثل مدل سلسله مراتب و مدل شبکه ای به طور صریح تری ارتباط ها را نشان می دهند.

در مباحث تخصصی تر اصتلاح دادگان یا پایگاه داده به صورت مجموعه ای از رکورد های مرتبط با هم تعریف می شود. بسیاری از حرفه ای ها مجموعه ای از داده هایی با خصوصیات یکسان به منظور ایجاد یک پایگاه داده ای یکتا استفاده می کنند.

معمولا DBMS ها بر اساس مدل هایی که استفاده می کنند تقسیم بندی می شوند: ارتباطی،شی گرا، شبکه ای و امثال آن. مدل های داده ای به تعیین زبانهای دسترسی به پایگاه های داده علاقه مند هستند. بخش قابل توجهی از مهندسی DBMS مستقل از مدل های می باشد و به فاکتور هایی همچون اجرا، همزمانی،جامعیت و بازیافت از خطاهای سخت افزاری وابسطه است.در این سطح تفاوت های بسیاری بین محصولات وجود دارد.

معروف‌ترین نرم افزارهای مدیریت پایگاه داده می توان به چند نمونه زیر اشاره کرد:

– Oracle
– Microsoft SQL Server
– MySQL
– PostregSQL
– DB۲
– Microsoft Access