اگرچه ممکن است تکنولوژی طراحی کفش بر تکنیک پرش بهتر توجه داشته باشد، پرش بلندتر منحصرا به کفش‌ها وابسته نیست. طبق گفته‌ی کریس بالارد از موسسه رسانه‌ای “Sport Illustrated” مشخص گردید که برخی بازیکنان بعد از پوشیدن کفش‌های تقویت‌کننده‌ی پرش، حتی زمانی که دوباره کفش قدیمی خود را می‌پوشند، همچنان پرش بلندی دارند.

تأثیر لایه‌های کفش

عملکرد سریع بر روی سطوح سخت زمین‌های بسکتبال موجب آسیب‌های بسیار زیادی برای ورزشکاران می‌شود. سازندگان کفش بسکتبال با ساخت سیستم‌های زیرسازی (کاشنینگ) در کفش‌های بسکتبال برای کاهش فشار برخورد، به این پدیده پاسخ دادند. اگرچه، با اینکه کفش‌ها آسیب ناشی از برخوردها را کاهش می‌دهند، اما لایه گذاری اضافی، مقداری از انرژی مورد استفاده برای هدایت یک پرش را جذب می‌کند، که ارتفاع پرش را کاهش می‌دهد.

ساز و کار پرش

پرش عمودی بیشتر به قدرت عضله، و استفاده از عضلات ساق و ران برای هدایت بدن به سمت بالا بستگی دارد. ارتجاعی بودن عضله نیز با ذخیره و آزادسازی انرژی، در ارتفاع پرش دخالت دارد. حداکثر ارتفاع پرش به استفاده‌ی صحیح از ساختار بدنی بستگی دارد. انداختن وزن بر روی بخش توپی پا (قسمت برجستگی مجاور انگشتان پا) به‌جای پاشنه‌ها، امکان ذخیره‌ی انرژی کشسانی در تاندون آشیل را فراهم می‌کند.

طبق گفته‌ی «کن یانگ» از دانشگاه واشنگتن، افزایش معمول انرژی تفاوتی در حدود ۳.۵ اینچ در ارتفاع پرش ایجاد می‌کند. این افزایش همخوانی زیادی با نتایج گزارش شده توسط «آزمایشگاه‌های پیش‌رانش ورزشی» در آزمایش‌های کفش دارای فنر آن‌ها، داشت.

کفش‌های تمرین پرش

برخی از کفش‌های تمرین پرش، با الزام کاربر برای انداختن وزن بر روی بخش جلویی پا به توانایی پریدن کمک می‌کنند. لایه‌های ضخیم در بخش جلویی کفش‌های تمرین، پاشنه را از زمین بلند می‌کنند. کفش‌ها بر قدرت ساق پا تأکید دارند و مانع آن می‌شوند که بازیکن به جای استفاده از انعطاف‌پذیری طبیعی پا، پاشنه را به سمت پایین هدایت کند. ورزشکاران هنگامی‌که به استفاده از کفش معمول خود بر می‌گردند، بهبود در توانایی پرش خود را مشاهده می‌کنند.

طبق گفته‌ی «آزمایشگاه‌های عملکرد ورزشی»، کفش‌های افزایش دهنده‌ی عملکرد دارای فنر که توسط انجمن ملی بسکتبال ممنوع شده‌اند، ارتفاع پرش را از طریق تکنولوژی بهتری افزایش می‌دهند. یک کمپرس فنر در قسمت جلویی کفش، زمانی که ورزشکار برای پریدن پای خود را به زمین فشار می‌دهد انرژی را ذخیره می‌کند و در بخش پیش راندن حرکت، انرژی را از طریق یک نوار انحصاری جاسازی شده در زیره‌ی کفش به قسمت توپی پا و پاشنه منتقل می‌کند.

بازیکنان بهبودهایی در ارتفاع پرش گزارش می‌کنند، اما این بهبودها حتی زمانی که ورزشکاران به سراغ کفش‌های دیگر می‌روند ادامه می‌یابد. کریس بالارد از موسسه رسانه‌ای “Sports Illustrated” می‌گوید کفش‌های جدید به داشتن فرم بهتر کمک می‌کنند، اما یک ساعت تمرین با یک مربی خوب هم همین کار را انجام می‌دهد!