تاريخچه داده کاوی
تاريخچه داده کاوی به دهه نود میلادی بر می گردد که برای اولین بار با نام کشف دانش در پایگاه داده مطرح گردید. در سالهای اخیر مبحث داده کاوی موضوع بسياری از مقالات ، کنفرانس ها و پایان نامه های عملي شده است ، اما اين واژه تا اوايل دهه نود مفهومی نداشت و به کار برده نمی شد .
در دهه شصت و پيش از آن زمينه هایی برای ايجاد سيستم های جمع آوری و مديريت داده ها ايجاد شد و تحقيقاتی در اين زمينه انجام پذيرفت که منجر به معرفی و ايجاد سيستم های مديريت پايگاه داده ها گرديد .
ايجاد و توسعه مدلهای داده ای برای پايگاه سلسله مراتبی ، شبکه ای و بخصوص رابطه ای در دهه هفتاد ، منجر به معرفی مفاهيمی همچون شاخص گذاری و سازماندهی داده ها و در نهايت ايجاد زبان پرسشی SQL در اوايل دهه هشتاد گرديد تا کاربران بتوانند گزارشات و فرمهای اطلاعاتی مورد نظر خود را ، از اين طريق ايجاد نمايند .
توسعه سيستم های پايگاهی پيشرفته در دهه هشتاد و ايجاد پايگاه های شی گرا ، کاربرد گرا ( Application Oriented ) و فعال باعث توسعه همه جانبه و کاربردی شدن اين سيستم ها در سراسر جهان گرديد . بدين ترتيب DBMS هايی همچون DB۲ ، Oracle ، Sybase ، … ايجاد شدند و حجم زيادی از اطلاعات با استفاده از اين سيستم ها مورد پردازش قرار گرفتند . شايد بتوان مهمترين جنبه در معرفی داده کاوی را مبحث کشف دانش از پايگاه داده ها (KDD) دانست بطوری که در بسياری موارد DM و KDD بصورت مترادف مورد استفاده قرار می گيرند .
همانطور که در تعريف داده کاوی ذکر شد ، هدف از جستجو و کشف الگوهايی در پايگاه داده ها و استفاده از آنها در اخذ تصميمات حياتی است ، بنابراين می توان گفت که DM بخشي از فرايند KDD است که در نهايت به ايجاد سيستم های DSS نقش داده کاوی در فرايند کشف دانش از پايگاه داده ها را نشان مي دهد .
براي اولين بار مفهوم داده کاوی در کارگاه IJCAI در زمينه KDD توسط Shapir مطرح گرديد . به دنبال آن در سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ ، کارگاههای KDD مفاهيم جديدی را در اين شاخه از علم ارائه کردند بطوری که بسياري از علوم و مفاهيم با آن مرتبط مي باشد.